XXIII, Luecx es qu' om si deu alegrar;

XXIII.

Luecx es qu' om si deu alegrar;

E sitot no m suy amaire,

Si vuelh ieu esser chantaire

Et en luec mon saber mostrar:

Qu' ieu dic que paucx ni grans avers

No val saber, qui l' avia;

Per que d' apenre quecx dia

Creys als plus savis lor volers.

Quascus deu entendre en plazers,

Gardan se de vilania;

E deu faire quascun dia

De be segon qu' es sos poders:

Pero, si s vol desmezurar,

Sos pretz no pot durar gaire,

Quar mezura essenh' a faire

So per que bos pretz pot durar.

Qui gran cor a de larguejar

Saber deu dont o pot traire;

Non dic qu' hom si deia estraire

De valer, ni no s tanh a far.

Grans afans es lo conquerers,

Mas gardar es maestria;

E qui pert per sa follia

No sap quals afans es querers.

Ses mezura sens ni sabers

No val ni grans manentia;

Pero luecx es que seria

Dans trop gardars e reteners:

Luecx es qu' hom deu outrapassar,

Luecx de calar, luecx de braire,

Luecx de donar, luecx d' estraire,

Luecx de sen, luecx de folleiar.

Qui son bon pretz vol tener car

No sia fols ni gabaire,

Quar fols es qui vol retraire

So que sap que fay a celar;

E fols qui vol dir totz sos vers,

E fols qui en fol se fia,

Fols qui falh e no s castia,

E fols qui sec totz sos volers.

Pons Fabre d' Uzes.

XXII, Cor ai e voluntat

XXII.

Cor ai e voluntat

Que fes us precx prezatz,

S' ieu ben far lo sabia;

E volgra m fos donatz

Sens e sabers assatz,

Sels qu' als precx convenria.

Dona sancta Maria,

Preyatz Ihesus, si us platz,

Cui es Cristz apellatz

E de paradis via,

Qu' ampar l' anima mia,

Si cum plazer li sia;

Que m perdon mos peccatz

Qu' ai pessan cogitatz

E ditz per ma folia,

Sels qu' ai obrat man dia,

Aissi quo non devia,

Don soi mot encolpatz;

Dona de dignetatz,

Vos m' en faitz guerentia.

Enquer prec que m vallatz,

Dona, e que m sofratz,

Qu' ieu vos laus tota via;

Pero crey qu' es vertatz

Que, si 'l sen dels prelatz

E 'l saber de clercia

Hom ajustar podia,

Et ieu poder avia

Qu' en mi fosson justatz,

Non seria bastatz

Ni 'l mile non auria

Del saber qu' obs m' auria

Al laus qu' ieu dir volria;

Dona, 'ls bes que son datz

En vos qu' enlumenatz

Tot lo mon que s perdia,

Per vos se salva e s guia;

Per qu' ieu dic ses fadia

Per vos son restauratz,

Dona, 'ls que son salvatz;

Aidatz me, qu' ieu sals sia.

Qu' ieu crey, si vos m' aidatz

Ni mos precx escoutatz,

Tant etz de dieu amia,

Leu sera acabatz

Mos precx et yssaussatz

Mielhs que no m tanheria,

Segon que ieu fallia

El temps que mal vivia;

Pero sui m' en laissatz,

Don prec merce m' aiatz,

Qu' estiers non puiaria

A la gran companhia

On es tot' alegria

De dieu qu' es trinitatz;

Ni veyria sa fatz,

Si merce no m valia.

O! maire de dieu pia,

No truep en vos fadia,

Sivals aitan m' aidatz

Quan que sia passatz,

Qu' ieu pres dels sanys estia.

Le frère mineur, moine de Foissar.