XIX.
Non estarai mon chantar non esparja,
Pus N Oc e Non a mes foc e trag sanc,
Car gran guerra fai d' escars senhor larc,
Per que m sap bon dels reys, quan vey lur bomba,
Qu' en aion ops pals e cordas e pon,
E 'n sion trap tendut per fors jazer,
E ns encontrem a milliers et a cens,
Si qu' apres nos en chant hom de la gesta.
Colps n' agra ieu receubutz en ma tarja,
E fag vermelh de mon gonfainon blanc;
Mas per aisso m' en sofrisc e m' en parc,
Qu' En Oc e No conois q' un datz mi plomba;
E non es mieus lo senhal ni 'l ranson,
E non puesc luenh osteiar ses aver;
Mas ajudar puesc a mos conoissens,
L' escut al col e 'l capelh en ma testa.
Si 'l reis Felips n' agues ars una barja
Denan Gisorc, o crebat un estanc,
Si qu' a Roam n' intres per forsa el parc
E l' assetges pel pueg e per la comba,
Qu' om non pogues traire breu ses colon,
Adonc sai ieu qu' el volgra far parer
Carle que fon lo sieu meilhor parens,
Per cui fon Polha e Samsuenha conquesta.
Anta l' adutz, e de pretz lo descarja
Guerra seluy que hom non troba franc;
Per que non vuelh lais Caortz ni Caiarc
Mon Oc e Non, pus tan sap de trastomba;
Si 'l reis li do lo thesaur de Chinon,
De guerra a cor et agra en poder;
Tan l' es trebalhs e messios plazens,
Per qu' els amicx e 'ls enemicx tempesta.
Anc naus en mar, quant a perdut sa barja,
Et a mal temps e vai urtar al ranc,
E cor pus tost d' una sageta d' arc,
E sailh en aut e pueys aval jos tomba,
Non trais tan mal, e dirai vos ben con,
Cum fas per lieys que anc no m volc tener
Jorn ni respieg, termenis ni covens,
Per que mos jois, qu' era floris, bissesta.
Vai, Papiolz, ades tost e correns
A Trasinhac on sias ans la festa,
Di m' a 'N Rogier et a totz sos parens
Qu' ieu no i trob plus ombra ni olm ni resta.
Bertrand de Born.
