I.
Senher dieus, que fezist Adam,
Et assagiest la fe d' Abram,
E denhest penre carn e sanc
Per nos, tant fust humils e franc!
Pueis liuriest ton cors a martire,
Don mos cors en pessan m' albire
Que trop fesist d' umilitat
Segon ta auta poestat;
Dieus Ihum Crist, filh de Maria,
Senher, mostra m la drecha via,
E no y esgart los meus neletz,
E retorna m' als camis dretz.
Hueimais be s tanh qu' ieu me descobra,
Tant ai estat en mala obra!
Tost temps a me gran amareza,
E tenc mon cor en cobezeza;
Voluntiers ajustiey vas me
E non ges tot per bona fe;
Voluntiers amassey l' autrui
E non guardei ni qual ni cui,
E fui tost temps de malenconi,
E mantinc obra de demoni,
Quan me venc en cor que m partis
E que a tu ver dieu servis;
Peccatz m' azauta que me refresca,
Que m' es pus dos que mel ni bresca,
E retorna m' al recalieu
Que m' es salvatge et esquieu,
Tant me sobra peccatz mortals!
Si tu, vers dieus, doncx no m' en vals,
Tant es cozen lo mal que m toca
Que no 'l puesc comtar ab la boca,
Ni metje no m' en pot valer,
Si tu no m vals per ton plazer,
Glorios dieus, per ta merce
Dressa ta cara devan me,
E remira lo greu trebalh
C' aissi m tensona e m' assalh,
Que los mieus peccatz son per nombre,
Per tal tem que la mort m' encombre,
Qu' els mieus peccatz son massa trops,
E 'l tieu coselh m' a mot gran obs.
Gran merce te clam com hom vencut
Que m' aiut, dieus, per ta vertut;
Qu' en peccat soi natz e noiritz,
Et en peccat ai tant dormitz
C' apena vei la clara lutz
Qu' el tieu sant esperit m' adutz;
En escur vauc com per tenebras;
Malautes sui pus que de febras,
En caitivier jac et en pena
E tenc al col tan gran cadena
Que tot soi pesseiatz e franhs,
Tan fort es dura e pezans!
Glorios dieus, senher del tro,
Si t plai, delieura m de preizo;
Ab gran dolor t' apel e crit,
Senher, no m metas en oblit;
Oblidat m' as per ma folhor
Car no t servi com a senhor,
E soi pus freg que neu ni glas,
Quan me parti del tieu solas;
Glorios dieus, dona m calor
E sen e forsa e vigor
E conoissensa e saber,
Qu' ieu te serva a ton plazer.
Senher dieus, fai ne de mon cor
De totas partz dins e defor,
De tota mala voluntat,
E d' erguelh e de malvestat,
E retorna m' al tieu servici,
E salva m' al jorn del juzizi;
Glorios dieus, tramet me lum
Que m get dels huels aquel mal fum,
Aisi que sian bels e clars,
Que no sian durs ni avars,
E reconosca 'ls tieus sendiers,
C' aissi son plas e drechuriers;
Qu' ieu res no vei ni sai on so,
Ans prenc lo mal e lais lo bo;
Senher dieus, garda m del camis
Que la mort troba tan mesquis,
E de lur gran desaventura
Dels enemicx, que es tan dura.
Dieus, perdona me en ma vida
Totz mos peccatz e ma falhida,
Ans que la mortz me sobrevenga,
Quan non poirai menar la lengua;
Car penedensa del adoncx
No val a l' arma quatre joncx;
Adjuda m, dieus, tost; no moticx,
Car tost mos mortals enemicx
N' aurian gaug senes acort,
Si m podiam liurar a mort.
Senher dieus, mot m' o tenc a tala,
Car ieu no truep genh ni escala
On te pogues venir denan,
Laisus on son li gaug e 'l san.
Dieus, tu que fist tan bel miracle,
Met me el tieu sant habitacle,
Car tot mon cor e m' esperansa
Es en la tua piatansa;
Car pus greu comte que d' arena
Port de pecat sus en l' esquena;
Qu' el mon no sai hom tan deslieure
Pogues totz mos pecatz escrieure;
Mas tu, senher vers dieus, que saps
Mos pessamens e totz mos abs,
A tu non puesc esser selat
Cal fui, cal soi, cal ai estat;
Tant ai peccat que no sai nombre;
Si anc fui fols, aras soi domde,
Car peccat m' a cubert e clors,
De totas parts me tenon mortz.
Dieu, dona m genh com en partisca,
Per so que t laus e que t grazisca,
Car tu yest, dieu dos, amoros
E senher dieu tot poderos.
Veray dieu, dressa tas aurelhas
Enten mos clams e mas querelhas;
Aissi t movrai tenson e guerra
De ginolhos, lo cap vas terra,
La mas juntas e 'l cap encli
Tan tro t prenda merce de mi;
E lavarai soven ma cara,
Per tal que sia fresqu' e clara,
Ab l' aigua cauda de la fon
Que nais del cors laisus el fron;
Car lagremas e plans e plors
So son a l' arma frutz e flors.
Senher dieus, en tu ai mos precx,
En esta cocha no m denecx;
Ja soi ieu tos parens carnals
E tos parens esperitals;
Ieu soi tos filhs e tu mos paire,
Lo mieu senher e 'l mieu salvaire;
Ieu soi tos filhs, tu mos parens,
Aias de mi bos chauzimens,
Car ieu soi ples de tot peccat
E tu, senher, d' umilitat;
Tu iest fort aut et ieu trop bas,
Car peccat m' a vencut e las.
Dels enemicx me garda, senher,
Que m volon dampnar e destrenher;
Ampara m, dieus; mos esperitz,
Ans qu' en sia del tot partitz,
E dona m vida eternal
El tieu regne celestial.
