IX, Gausselm, no m puesc estener

IX.

Gausselm, no m puesc estener

Qu' ab vos iratz no m contenda,

Que talan ay que defenda

Las domnas, a mon poder,

Que vos aug descaptener;

Qu' una m rent cortez' esmenda

Que m' avia fag doler,

Per qu' ieu en lor captener

Tanh que mos bels ditz despenda.

Bernart, ben sapchatz de ver

Que non vezem que ben prenda

A nulh qu' en domna s' entenda:

Per qu' ie us o fas ans saber

Que fol vo' 'n fassatz tener,

Ni qu' ela s' amor vos venda;

E no y metatz vostr' aver,

Que ben poiratz dechazer,

S' aviatz mil marcx de renda.

Gausselm, no us detz plus paor

De mi qu' ieu eys ni temensa;

Qu' en tal domn' ay m' entendensa,

Cui ser e prec et azor,

Que sap valer part valor:

Mas vos y faitz gran falhensa,

Quar descaptenes amor;

Qu' amor melhura 'l melhor

E l' aut auss' e 'l gensor gensa.

Bernart, per so n' ay temor

Quar conosc la mens valensa;

Qu' elas ab bela parvensa

Fan lo for del brezador,

E tornon hom en folor;

E quan l' an en lor tenensa,

Segon que dizon l' auctor,

Meton l' en tan gran error

Don ja non aura guirensa.

Gausselm, e com auzatz dir

Qu' enjans sia en amor fina,

Vas cui tot lo mons aclina?

Qu' ela fai gent esbaudir

L' irat, e 'l paubr' enrequir

Ab una cuenda metzina;

Que ja pueis, al mieu albir,

Hom non pot dolor sentir,

Mas ela 'l sia vezina.

Bernart, garda us de trahir

D' esta vostr' amor frairina,

En cui malvestatz s' aizina:

Mas s' ill voletz ben servir

Ni sos talans ademplir,

Corba ill be soven l' esquina;

E gardatz vos al partir

Que no us puesca escarnir,

Qu' ela sap trop de rapina.

Gausselm, en vos no s tayna

Vilas motz ni lagz a dir;

Per qu' ieu vuelh aissi fenir

Ma razo qu' es bon' e fina.

Bernart, anc d' amor canina

No vim nulh home jauzir;

E si no us voletz gequir,

Tira us lo cat per l' esquina.

                Bernard et Gaucelm.

VIII, N Uc de la Bachallaria, Cosselhatz m' al vostre sen:

VIII.

N Uc de la Bachallaria,

Cosselhatz m' al vostre sen:

Una domn' am finamen

Que m ditz que no m' amaria;

Qu' amic a don no s partria

Sinon per aital coven

Que lui ames a presen,

E que y agues senhoria,

En mi tot celadamen;

E s' ieu aisso li sofria,

De s' amor jauzir poiria.

Gaucelm Faidit, ses fadia

Vos don cosselh d' avinen

Que prendatz so que us cossen

E 'l plus, si us o cossentia;

Qu' ab sofrir vens hom tot dia,

E 'n son mant paubre manen;

E no s fadia qui pren;

Qu' ieu la tenc tota per mia,

Quan d' amor me fai parven;

E s' ieu ren als y vezia,

Fols sui, si no 'l consentia.

N Ugo, senes drudaria

E ses penre jauzimen,

Vuelh mais estar per un cen

Que sufrir aital folia

Qu' autre drut tenga en bailia

Mi dons qu' ieu am finamen.

Del marit nonca m' es gen;

Gardatz, si d' autr' o sabia,

Si n' auria 'l cor dolen!

Qu' ieu morria de gilosia;

E non crei pieier mortz sia.

Gaucelm, qui de domn' avia

Bella, cuenda e plazen

A celat tot son talen,

Be vol murir qui 'n muria;

Qu' ieu dic que mil tans valria

Que si no i agues nien;

En aisso non a conten:

Ni pero s' esser podia

Qu' a celat la vis soven,

Tans de plazers li faria

Qu' el sobreplus conqueria.

N Ugo, ges ieu non creiria

Que il plazer fosson plazen,

Ans auria espaven

Sitot al drut la tolia,

O s' en aissi remania,

Quals que fos ab cor sufren,

Qu' atretal galiamen

Fezes per sa leujairia;

Per qu' ieu mezeis li m defen.

Sol m' aura; e s' autr' en tria,

Lieis lais e sa senhoria.

Gaucelm Faidit, pauc embria 

Drutz qu' aissi leugieyramen 

Se part de si dons breumen, 

E no m sembla cortezia. 

Sabetz que us cosselharia?

Que l' amassetz eissamen

Com ilh vos jogan, rizen,

E qu' aguessetz autr' amia

Don cantassetz leialmen;

E lieis tencsetz tota via,

Aissi com ilh vos tenria.

N Ugo, a pauc non cossen,

Que dretz e razos seria;

E fassa 'n lo jutjamen

A Ventadorn Na Maria

On es pretz e cortezia.

Gaucelm, lieis tenc per valen,

E vuelh que 'l fassa, ab que y sia,

E que y apel eyssamen

Lo Dalfin que sap la via

E l' obra de drudaria.

Gaucelm Faidit et Hugues de la Bachélerie.

(Amb barretina vermelha?)